روستا به‌عنوان کهن‌ترین بستر زیست انسان، همواره بازتابی از فرهنگ، معیشت و ارتباط نزدیک با طبیعت بوده است. معماری و بافت روستایی عموماً ساده، کارکردی و متناسب با شرایط اقلیمی شکل گرفته و هویت بومی را در خود حفظ کرده است. با رشد جمعیت و تغییر نیازهای اقتصادی و اجتماعی، لزوم برنامه‌ریزی برای توسعه و ساماندهی روستاها بیشتر احساس می‌شود. در این راستا، طرح‌های هادی روستایی به‌عنوان ابزاری برای هدایت توسعه کالبدی، بهبود زیرساخت‌ها و ارتقای کیفیت زندگی روستاییان تدوین می‌شوند.این طرح‌ها شامل اصلاح معابر، بهسازی فضاهای عمومی، تأمین خدمات زیربنایی و حفظ ارزش‌های فرهنگی و طبیعی روستا هستند. اجرای موفق طرح هادی علاوه بر جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه، به تقویت اقتصاد محلی و پایداری سکونتگاه‌ها کمک می‌کند. توجه به مشارکت مردم در تهیه و اجرای این طرح‌ها نیز اهمیت زیادی دارد زیرا روستا تنها با حضور و همراهی ساکنان خود زنده می‌ماند. در نهایت، طرح‌های هادی پلی میان توسعه پایدار و حفظ اصالت روستایی به شمار می‌روند.